Bazen duygularimiz bizden erken yaslanir ve bizden hayatin geri kalanini alir. Hayatin, kendini anlayanlari cezalandirmasidir bu.Durup,durup ardina bakan kadinlar vardir. Geçmisi düsünmekten simdiyi yasayamazlar. Herseyi didikleyip duran,mazisinin gölgesinden, anilarinin yükünden bir türlü kurtulamayan,gözleri ufuk yorgunu kadinlar. Güçlü, köklü bir biçimde yeni arkadas edinecek yaslari geride biraktiysan eger,hasar görmüs eski arkadasliklari onaracak çagi da geride birakmis oluyorsun.Zaman ilerledikçe birçok sey,daha zor olmaya baslar.Beklentisi yüksek olan kadinlarin yalnizligi daha koyu oluyor. Büyük laflarin gölgesinde geçen hayatlar, bir daha iflah olmuyor,geçip gittigiyle kaliyor. Zaman, ask..hersey! Ayriliklari ayrintilar acitir. Kadinlari mahveden erkekler degil,ayrintilardir. Erkekler,erkekliklerinin tadini alabildigine çikartirken,kadinlar bu konuda da umutsuzdurlar. Çünkü kadinlik bekler.
Ummak ve beklemek kadinliga verilmis iki cezadir.